سامانه تصاویر مداربسته

دوربین مداربسته یا سامانه نظارتی مجموعه‌ای است که به تصویربرداری توسط دوربین‌های ویدئویی و انتقال تصاویر برای نمایش محدود می‌پردازد. این سامانه‌ها از نظر چگونگی تهیه، مشاهده و ضبط اطلاعات به دو گروه الکترونیک آنالوگ و دیجیتال دسته‌بندی می‌شوند.

سامانهٔ تلویزیون مدار بسته برای نخستین بار در سال ۱۹۴۲ و در جریان فرایند تولید موشک‌های وی-۲ آلمان توسط شرکت زیمنس به‌کار گرفته شدند. کاربرد دیگر از دوربین مدار بسته برای نخستین بار در سال ۱۹۶۸ در ایالات متحده آمریکا، شهر نیویورک، برای مبارزه با جرم و جنایت بود.

تهیه تصاویر مداربسته ممکن است یکی یا چندتا از این اهداف اصلی را دنبال کند:

• حفاظت، حراست و ایمنی
• کنترل، مدیریت و نظارت
• آموزش و پژوهش

امروزه از این سامانه برای حفاظت و نظارت بر اماکن مهم، اماکن پرتردد و اماکن پرخطر استفاده می‌شود. موزه‌ها، فروشگاه‌ها، زندان‌ها، فرودگاه‌ها، ایستگاه‌های مترو و راه‌آهن و حتی بیمارستان‌ها و مدارس از دیگر اماکنی است که به این سامانه‌ها مجهز شده‌اند. با وجود این سامانه، امکان شناسایی و تعقیب راحت‌تر مجرمان فراهم خواهد بود. البته باید اذعان کرد که در برخی اماکن همچون فروشگاه‌ها ابزارهای نظارتی دیگری هم همچون گیت فروشگاهی یا به اصطلاح دزدگیر لباس استفاده می‌شود که نواقص این ابزار را برطرف می‌سازد. کارکرد دیگر سامانه‌های مداربسته، کارکرد نظارتی است. امروزه مدیران زیادی به وسیلهٔ این سامانه‌ها بر کار نیروهای خود نظارت دارند. همچنین کنترل ترافیک شهرها نیز بر اساس این کارکرد سامانه‌های مداربسته استوار است.

انواع دوربین های مداربسته

سامانه‌های آنالوگ که براساس یک سیگنال پیوسته کار می‌کنند، نسبت به سامانه‌های دیجیتال از قدمت بیشتری برخوردارند. اجزای اصلی یک سامانه مداربسته در این سامانه را، دوربین مداربسته آنالوگ، مانیتور، دی وی آر، وی‌سی‌آر (ویدئوی مخصوص ضبط تصاویر)، سوییچ‌های دستی و اتوماتیک (برای انتخاب دستی یا خودکار دوربین)، پن و تیلت‌ها (موتورهای حرکت دهنده دوربین)، مالتی‌پلکسرها یا کوادها (برای تبدیل یک مانیتور به چندین مانیتور) و کابل‌های کواکسیال (دارای مغزی و شیلد) تشکیل می‌دهند. هزینه ضبط تصاویر در این سامانه‌ها (بعلت نیاز به نوارهای ویدئویی و قیمت بسیار بالای وی‌سی‌آر) بسیار بیشتر از سامانه‌های دیجیتال است.

در سامانه‌های دیجیتال، تصویر در ابتدا به صورت دیجیتال برداشته شده یا توسط یک دیجیتایزر (دیجیتال‌کننده) به صورت دیجیتال به سامانه وارد می‌گردد. از اینجا به بعد، می‌توان با تصویر ورودی به مثابه «اطلاعات» برخورد نمود. بدین معنی که پردازش، ضبط و تکثیر آن نیاز به سخت‌افزار خاصی نداشته و برای همه گونه عملیات، می‌توان از یک رایانه خانگی بهره برد.

امروزه گاهی از ترکیب دو سامانه نیز استفاده می‌گردد.

استفاده از دوربین‌های ویدئویی برای انتقال سیگنال را به یک جای خاص، در مجموعه‌ای محدود از ناظران است. دوربین‌های مدار بسته، اغلب برای نظارت در مناطق استفاده می‌شود که ممکن است نیاز به نظارت مانند بانک‌ها، قمار خانه‌ها، فرودگاه‌ها، تأسیسات نظامی و فروشگاه‌ها تکیه دارد. تجهیزات Cctv تجهیزات دوربین‌های مدار بسته ممکن است مورد استفاده قرار گیرد برای قسمت‌های مورد پردازش را مورد مشاهده قرار دهد. مثلاً مکان‌هایی که برای انسان مناسب تباشد سامانه‌های دوربین‌های مدار بسته ممکن است به‌طور مداوم کار کند یا تنها به عنوان ملزم به نظارت بر رویدادهای خاص باشد شکل پیشرفته تری از دوربین‌های مدار بسته، بهره‌گیری از ویدیوهای ضبط دیجیتال (DVRs) ضبط صدا فراهم می‌کند. با انواع کیفیت و عملکرد و ویژگی‌های گزینه‌های اضافی (مانند تشخیص حرکت به عنوان و ایمیل هشدار) از Cctv در مکان‌های عمومی برای مشاهده استفاده می‌شود؛ به ویژه در بریتانیا این سامانه مورد استفاده قرار می‌گیرد که عامل پیشگیری از شیوع جرم در بریتانیا بود. دوربین‌های مدار بسته در ابتدا به عنوان ابزاری برای افزایش امنیت در بانک توسعه داده شدند.