پروژه شهر هوشمند داروین
کنترل و نظارت بیشتر در شهر با دوربین های مداربسته
شهر ساحلی داروین در شمال استرالیا قرار دارد ، این شهر به خاطر داشتن پایگاه هاي نظامی از اهمیت خاصی براي دولت استرالیا برخوردار است . پرورش آبزیانی چون کروکدیل یکی از صنایع مهم اینشهر محسوب می شود ، در اطراف شهر داروین نیز پارکهاي حفاظت شده فراوانی وجود دارد.
این پارك ها به علت وجود کروکدیل هاي خطرناکش بسیار مشهورا ند، از مهمترین مراکز آموزشی شهر داروین می توان به دانشگاه چارز داروین اشاره کرد .
شوراي شهر داروین سال گذشته تعداد زیاد از شبکه ها و دستگاه هاي کنترلی و نظارتی را در مرکز شهر نصب کرده است .این شبکه از مجموعه اي از چراغ هاي هوشمند ، سنسورهاي محیطی ودوربین هاي مدار بسته جهت قدرت بیشتر در نظارت و کنترل مکانهاي شهري و افرادي که درآن محیط فعالیت دارند طراحی شده است.
این پروژه 10 میلیون دلار براي شوراي شهر داروین هزینه داشته است .پویاي شهر داروین وهمچنین بالا بردن سطح زندگی مردم به وسیله فن آوري هاي هوشمندانه وهمچنین کنترل و نظارت بهتر محیط شهري از عوامل سرمایه گذاري شوراي شهر داروین در این پروژه بیان شده است .
از نظر شوراي شهر داروین این پروژه می تواند در پویایی وشکوفایی این شهر تاریخی بسیار تاثیر گذار باشد.
نظارت شدید
نصب این تجهیزات کنترلی و نظارتی باعث نگرانی هایی از سوي افراد ساکن در شهر داروین شده است روزنامه نگاران و ساکنین شهر داروین نگران از بین رفتن حریم خصوص خود و دیگر شهروندان شهر داروین هستند .
آنها بر این باورند که پروژه اي با این مقیاس بزرگ که تمامی شهر را در بر گرفته وبه سرعت نیز در حال پیشرفت و گسترش است ، میتواند باعث از بین بردن حریم خصوصی ساکنین شهر وندان شهر داروین شود.
جامع شناسان استرالیایی بر این باورند که نگرانی هاي به وجود آمده از بر هم خوردن حریم خصوصی شهروندان داروین کمی بی مورد است و گرو هایی قصد حاشیه سازي و از کار انداختن این پروژه را با دست آویز قرار دادن حریم خصوصی افراد ساکن در داروین را دارند .
آنها بر این باورند که همیشه معرفی اقدامات نظارتی جدید باعث نگرانی هاي در سطح جامعه میشود و این قاعده در مورد شهر وندان شهر داروین نیز صدق می کند. و گروه هایی که یا مجرمین هستند و یا بومیانی که قبلا به طور نامتناسبی مورد مجازات قرار گرفته اند قصد دارند با حاشیه سازي در راه اندازي و تشکیل این شبکه نظارتی اخلال ایجاد کنند .
پروژه هوشمند سازي شهر داروین در دستور کار اصلی دولت فدرال استرالیا قرار دارد ، این پروژه یکی ازپروژه هاي است که دولت جهت توسعه شهر هاي شمالی استرالیا در دستور کار خود قرار داده است.
اما بومیانی که مالک سنتی بخش زیادي از زمین هاي شمالی استرالیا هستند .با این پروژه مخالف بوده و همیشه آن را مورد انتقاد قرار می دهند.
شهردار شهر داروین نگرانی ها در خصوص نقض حریم خصوص را رد کرد.
شهردار شهر داروین در مورد مهمترین نگرانی هاي منتقدان تغیر شهر داروین ، و استفاده احتمالی از نرم افزار تشخیص چهره و احتمال مشارکت شرکت فناوري چینی هواوي را بی مورد دانست و این نگرانی ها را بی اساس و نظرییه توطئه پردازانه دانست . و به کسانی که به این نگرانی ها دامن میزنند توصیه کرد از کارت هاي اعتباري استفاده نکنند و یا از شبکه هاي اجتماعی مانند فیسبوك نیز استفاده نکنند.
منطق شهر هوشمند
اگر عمیق تر به سیر تحولات شهر داروین و همچنین صحبت هاي صریح شهردار شهر داروین نگاه کنیم نگرانی هایی در مورد کار کرد شهر هوشمند و همچنین نقض حریم خصوصی در شهر هاي استرالیا براي ما ایجاد می شود . اما در اینجا باید به این نکته توجه کرد که فن آوري هاي دیجیتال معمولا به صورت خدمات و راه حل هاي از شرکتهاي خارج از ارگان هاي دولتی تهیه و خریداري میشوند. و بخشی ضروري در زندگی شهری هستند.
مسائل مربوط به حفظ حریم خصوصی و نظارت بخش تاسف انگیز پیشرفت فن آوري هاي هوش مند هستند ، اما مزیت بیش از حدي که این فن آوري ها دارند و نقش زیادي که این فن آوري ها در زندگی مابازي می کنند را نیز نباید فراموش کرد.
در نهایت می توان گفت که این فن آوري ها روش هاي غیر سیاسی ساده براي تغییر چهره شهر هستند. از نظر دولت ها شهر هاي هوشمندبه این معنی هستند که عموم مردم از راحتی و آسایش بیشتري برخوردار هستند و برنامه ریزان دولتی از اطلاعات و کارایی بیشتري برخوردار بوده و شهروند دان نیز از رشد و امنیت بیشتري برخوردار هستند .
اما این یک چشم انداز فریبنده است که بر اساس فرضیات نادرستی بنا شده است! نظارت هوشمند شهر ها در صورتی که نظارت بر آنها و نرم افزار هاي آن ها به شرکت هاي از خارج از دولت داده نشود می تواند آثار جبران ناپذیري در سطح جامعه ایجاد کند و سبب بی اعتمادي مردم به این نوع سیستم ها شود به طور مثال فرض کنید جرمی اتفاق افتاده پلیس به واسطه سیستم هاي پیشرفته و مبتنی بر داده اي که دارد اقدام به ارزیابی و شناسایی مظنونین می کند .
وبه طور نامتناسب اقدام به شناسایی همان کسانی را می کند که همیشه تحت نظارت پلیس بوده و در اینجا بیشتر بومیان منطقه هستند.
اگر این سیستم نظارت در دست خود پلیس و یا ارگان هاي دیگر دولتی قرار گیرد آن ها می توانند با تحلیل هاي الگوریتمی این تصمیمات را پنهان و توجیح کنند. با برون سپاري سیستم هاي مبتنی بر داده و همچنین نظارت و محک عمیق مظنونین احتمالی می توان از بروز این نوع مشکلات که می توانند ضربه عمیقی به اعتماد شهر وندان به این نوع سیستم ها وارد نمایند جلوگیري نمود.
شهر هاي تصرف شده
در عمل می توان گفت که شهر هاي هوشمند با تصویري که دولت ها از آنها به نمایش میگزارند بسیار متفاوت است ، شاید شهرهاي تصرف شده معنی بهتري براي این شهر ها باشد.
این احتمال وجود دارد که حاکمیت از فن آوري هاي استفاده شده در شهر هاي تصرف شده براي نظارت و کنترل بومیان با استفاده از اطلاعاتی که به نیروهاي امنیتی و پلیس میدهد را داشته باشد تا به این وسیله بتواند نسبت به استعمار و محدودیت هاي رفاهی بومیان و در نهایت کل جامع بپردازد.
در این صورت مردم شهر توسط سیستم هاي هوشمند نظارتی و هم توسط مقاماتی که منطقه را را کنترل می کنند اسیر می شوند و این اتفاقی است که در صورت استقرار سیستم هاي هوشمند شهري و عدم نظارت صحیح بر روي این نوع سیستم ها خواهد افتاد.
سیستم ها و تکنولوژي هاي جدید بیشتر اوقات براي پذیرش با مقاومت مردم و جامعه مواجه می شوند اما هیچ دلیلی وجد ندارد که باور کنیم استقرار سیستم هاي هوشمند در شهر ها به بهتر شدن اوضاع مردم و در کل جامعه کمک می کند .
دلیلی وجود ندارد که باور کنیم دولت ها از این سیستم براي پیش برد برنامه هاي سیاسی و اقتصادي خود استفاده نمی کنند .
داروین تنها نیست
داروین در مسیر خوبی براي تبدیل شدن به یک شهر تصرف شده بوده و این شهر تنها نیست !؟ در استرالیا تمامی سطوح دولت به دنبال روش هاي هوشمندانه تري براي حاکمیت هستند. فن آوري هاي مشابه آن چه در داروین در حال حاظر مشاهده میشود در قسمتهاي مختلف نیروهاي امنیتی و پلیس در تمامی کشور در حال ظهور است.
یک نمونه از این نوع پروژه ها ، پروژه پلیس سیدنی است که در آن با استفاده از این فن آوري هاي نوظهور اقدام به شناسایی و هدف قرار دادن افرادي می کنند که به عقیده آنها ممکن است در آینده مرتکب جرم شوند . این پروژه به صورت غیر متناسبی بر روي بومیان تمرکز دارد.
از این نوع پروژه ها می توان دریافت که دولت استرالیا بی آنکه بی طرفی خود را در استفاده از این فن آوري ها در نظر بگیرد ، از داستان هایی مانند مدرنیته و نو آوري براي محصور کردن و پنهان سازي بی عدالتی در شهر هاي استرالیا استفاده می کند.
بنابراین پروژه شهر هاي هوشمند در استرالیا را نمی توان به عنوان مثال خوبی از عبور سیستم هاي قدیمی و ورود به مدرنیته و نو آوري در شهر ها یاد کرد بلکه می توان از این پروژه به عنوان ادامه استعمار مهاجران ،آوارگی ، محاصره و کنترل به سبک و روشی جدید نام برد.
هوشمند سازي شهر ها می تواند در کنترل ترافیک زمینی و هوایی شهر ها ، جلوگیري از بروز جرم و جنایت ، کنترل کامال اماکن شهري و راحتی و آرامش و رشد شهروندان شهر مفید باشد . اما همه این فواید منوط به کنترل و نظارت بی طرف و همچنین رعایت حریم شخصی شهروندان و ساکنان شهر است . روي دیگر سکه این نوع فن آوري ها استفاده آن ها براي کنترل و محدود کردن رفاه اجتماعی اقلیت ها و در نهایت کل جامعه می باشد.
